تبیین معضلات اخلاقی کاردرمانگران در حیطۀ سلامت روان

هدف: کاردرمانگران شاغل در حوزۀ سلامت روان، نسبت به سایر حوزه ها مشکلات بیشتری را تجربه می کنند. هدف از این مطالعه، تبیین تجربیات کاردرمانگرانی است که با مسائل اخلاقی در توان بخشی روانی اجتماعی مواجه هستند.  روش بررسی: این مطالعه از نوع کیفی بود و به شیوۀ تحلیل محتوا انجام شد. نمونه ای هدف دار متشکل از بیست کاردرمانگر شاغل در بیمارستان های روان پزشکی انتخاب شدند که داوطلب مشارکت در تحقیق بودند. طیف سنی افراد تحت مطالعه ۲۴تا۴۵ (میانگین ۳۴ سال) و کمترین سابقۀ کاری، یک سال و بیشترینِ آن، بیست سال بود. افراد، درطول پنج جلسه، ازطریق مصاحبۀ متمرکز گروهی، مشکلات مهم تجربه شدۀ خود را بیان کردند. سپس معضلات، باتوجه به هدف مطالعه، استخراج شد. یافته ها: مهم ترین مشکلِ مربوط به رعایت ضوابط اخلاقی درزمینۀ کار با بیمار روانی، کافی نبودن دانش کاردرمانگران برای ارتباط با بیمار و به کارگیری خدمات درمانی مناسب بود. کدهای استخراجی از مطالعۀ حاضر، در چهار طبقه قرار گرفت: تناسب درمان با ویژگی های بیمار، رفاه بیماران و کیفیت خدمات، تناسب برنامه ها با وضعیت بیماران و انتخاب بیماران.  نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که در حوزۀ سلامت روان، کاردرمانگران با مشکلات متعدد مربوط به رعایت اصول اخلاقی مواجه اند و برای حل وفصل آن ها نیازمند ارتقای آگاهی خود در زمینه های گوناگون هستند. همچنین، آشکارسازی این مسائل و درمیان گذاشتن آن با سایر متخصصان، به منظور یافتن راهکارهای موفق برای بهینه سازی توان بخشی بیماران روانی، ضروری است.